Yorgunum be yoldaş
Dışarıda hırçın bir gürültü
Zaman durmaksızın ilerliyor
Herkeste ayrı bir telaş
Şurada, bir kahve içeyim dedim
Onun da gün geçtikçe lezzeti kaçıyor!
Üç beş bebe dolaşıyor sokakta
Peşinde bir çift ana baba
Büyütmek için uğraşıyorlar,
Bilmiyorum, gelecekten ne bekliyorlar?
Bak yaşımız kaç oldu,
Taşıyamadık yarınlara içimizdeki umudu!
Değer mi, diye soruyorum bazen
Şu adam olmaz ruhuma!
Eşitlikmiş, adaletmiş, hakmış, hukukmuş!
Sanırım hepsi boş ve bayat
Böyle sürüp giderken hayat
Gel de sen bunu bana anlat!
Yorgunum be yoldaş
Bitmiyor içimde kırgınlıklar
Zaman dursun istiyorum
Donup kalsın, ne var ilerlemese
Dudaklarımda hep aynı hece
Zaten durmamış mıydı, geçmişte?
Saat dokuzu beş geçe!
Boşuna yaşıyor,
Boşuna dertleniyoruz,
Aklım şaşıyor
Böyle kederli ve dertliyken
Nasıl da aldırmıyoruz!
Artık ne hatıralar var ne de anılar
Yine de mıhlanmış kalmışız geçmişe!
Bizim yolumuz Ata’dan yadigar
Umudumuz gençlikte!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder