SAHİBİ MALINA BU KADAR MI BENZER...

Ne kadar da benzer olduk elimizdeki Android telefonlara... Sürekli biten enerjimizle, şarjı biten telefonumuz gibiyiz... Çakma şarjlarla hasar gören telefonumuz ve yediğimiz gıdalarla hasar görmemiş uzvumuzun kalmadığı gibi.. Yüklediğimiz virüslü programlarla çöken işlemcisi gibi telefonumuzun, sahte yüzlerle hasar görmüş, allak bullak olmuştur ruh dünyamız.. Ne çabuk da unuturuz her şeyi, sık sık güncellenmemiz gerekir... Aklımız hep sessizdedir, titreşime aldığımız vicdanımızın karşısında... Değişen ekran görüntüsü gibi değiştiririz sık sık imajımızı... GSM operatörüne kızıp değiştirdiğimiz hattımız gibi, değiştiririz en küçük menfaat çekişmesinde siyasi görüşümüzü... Sim'in, makinenin ve harici kart hafızasının yetmediği gibi, dünyaya olan açgözlülüğümüz ve ihtirasımız karşısında doymaz gözümüz... Bluetooth özelliği gibi gizli saklıdır işlerimiz.. WhatsApp, Messenger dedikodularımızda, İnternet, uyurken üzeri açılmış adamın kabusuna benzer adeta... Telefonumuzun sesli komut sistemi gibi, komutlarla idare edilir olduk... Aldığımız toplu mesajlar gibi, bilemeyiz söylenen sözün nereye gittiğini.. Ve okunmayan mesajlar gibidir sözlerimiz, ne söyleneni dinleriz, ne de söylediğimiz dinlenir... Ya son sürüm telefonlar kadar havalı ve gösterişli, veya tuşlu telefonlar gibi itibarsız ve ezik ruh hallerindeyiz... Haricen bir sürü program yükleriz telefonumuza... Başlarda hoştur, eğlencelidir... Ve bir an gelir o kadar yüklemeyi kaldıramaz, çalışamaz duruma düşer... Fabrika ayarlarına döndürmek zorunda kalırız cihazı kurtarmak için... Değil mi ki, taşıyamayacağımız kadar yüklenmişiz hayatı ne varsa lüzumsuz olanları... Kaçımıza nasip oluyor fabrika ayarlarına dönebilmek... Belki de elimizdeki Android’den ilham alacağımız en büyük özellik bu olsa gerek... Fabrika ayarlarımıza dönebilmek dileğiyle. BOHEM