Gitmem!

Ey hayat!

Akşamüstü güneşinin kırıntıları gibi, atıverme beni karanlığa…

Yaşadığım zamanlarıı,

Karalıyorum hayata,

Sırları çözülmüş hikâyeler,

Yutkunurken gece yarıları boğazımda,

Bir eski fotoğraftır yaşananlar,

Ne esaretlere yazdım adımı,

Ne özgürlüklere,

İki zıt kutubun, en ucundayım…

Yaklaşma diyorsan,

Gitmem…

Solgun benizli geceler, köşe başlarını tutmuş…

Ayrılık,

Haylaz bir, sokak kedisi…

Bakışlar konuşur,

Yürek tutuşur,

Suskundur dudaklar,

Ne sessizliğe yazılırım,

Ne gürültüye,

İki zıt kutubun, en ucundayım,

Yaklaşma diyorsan,

Gitmem…

İhtiyar bir düş var bakışlarımda…

Dağların avuçları açık,

Yıldızlar parlak,

Gençliğimden kalma,

Okunmayan bir romanda,

Orta sayfalardayım,

Yalnızlığa tutunurken,

Eski bir maceradayım,

Ne sana yazılırım,

Ne aşk’a,

İki zıt kutubun, en ucundayım,

Yaklaşma diyorsan,

Gitmem…

Ozan Muhammet Candan