Cehennemden bahsederler, nasıl bir yerdir, kimseler bilmez ama korkar insanlar, çünkü ürkütücü ve korkutucudur! Aşkın cehennem olduğunu bilenler, artık sevmiyorlar, cehennemlik aşkların, bağdaş kurup, kıyamet gününü bekleyen dervişlerinden öğrendim bu gerçeği...
Şimdi susuyorsun, biliyorum, konuşmak anlamsızdır artık, sevdamızın gökyüzünde duran yıldızları kaymış, tutunamamış oldukları yere, tıpkı senin gibiler! Bu benzetmelerime kırılacaksın biliyorum ama bazen düşünüyorum, sen bir yüreğe sahip misin, yoksa değil misin?
Her canlı varlığın bir kalbi vardır mutlaka ama senin kaplsiz olduğuna inananlardanım! Vicdanım rahat bu satırları yazarken, en ufak bir vicdan azabına yer yok düşüncelerimde.
Kelimelere prangalar vurup, atmayacağım artık, kuytu köşelerde yer alan, rutubetli hücrelere. Bir ceza kesmem gerekiyorsa, bunlar kelimelerim ve cümlelerim değil, yüreğimdir, cezaların en ağırını hak eden!
Şimdi sana sorsa birileri, gitti diyeceksin. Hiç bahsetmeyeceksin, hayatımdaki sevda yangınından! Bahsetmeyeceksin bu yanıgını başlatanın sen olduğundan, suçsuz olduğumu, itiraf edemeyeceksin dostlarımıza!
Sen beni, bildiğin kadar bileceksin, ne kadar anlatsam da kendimi, anlamayacaksın!
Ozan Muhammet Candan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder